Op 4 juni j.l. is Piet van der Kruk (78) na een kort ziekbed in het ziekenhuis in Delft overleden. Hij was in 1968 de laatste Nederlandse gewichtheffer op de Olympische Spelen.
Van der Kruk eindigde in Mexico-Stad als negende bij de zwaargewichten met een totaal van 487,5 kilogram. Die prestatie zou hij daarna nooit meer verbeteren
Omdat het gewichtheffen in Nederland destijds nog in de kinderschoenen stond, ontwierp Van der Kruk zijn eigen trainingsmethoden. Een handboekje van de Russische Arkadi Vorobjev, Olympisch kampioen in 1956 en 1960, gold daarbij als richtlijn.
De vijfvoudig Nederlands kampioen wist meer dan dertig keer een Nederlands record te verbeteren.
De Nootdorper was ook een verdienstelijk kogelstoter. Hij pakte op dit onderdeel viermaal NK-goud en had met 17,09 meter jarenlang het Nederlands record in handen. Na zijn topsportcarrière was Van der Kruk bondscoach van de nationale selectie van gewichtheffers, voorzitter van de Krachtsportbond en directeur van het Nederlands Centrum voor Dopingvraagstukken, de voorloper van de huidige Dopingautoriteit. Hij werkte ook voor sportkoepel NOC*NSF en was tot 2016 tv-commentator op Eurosport bij het gewichtheffen.
Als auteur werkte hij mee aan meerdere publicaties over krachtsporters en tot op hoge leeftijd was hij televisiecommentator bij het gewichtheffen.
Dat Van der Kruk gewichtheffer zou worden, zat al in de genen. Zijn vader deed namelijk al aan de krachtsport en nam de jonge Van der Kruk in 1949 al mee naar de WK gewichtheffen in Scheveningen.
Van der Kruk werd in 1997 benoemd tot erelid van Krachtsportbond.
In de meer recente jaren was Piet van der Kruk onderzoeker naar Delftse woonhuizen, naar de bewoners van die woningen en beroepen die daarin door de bewoners werden uitgeoefend.
Piet deed genealogisch onderzoek sinds 2001, hij gebruikte voor de verwerking van de gegevens het programma GensDataPro, hij heeft diverse publicaties over genealogie en geschiedenis geschreven, waaronder een uitgebreide stamreeks van zijn eigen familietak Van der Kruk. Piet was lid van de afdeling Delfland. De reeds verschenen publicaties van zijn hand, vindt u vermeld op blz. 2444 van het Mededelingenblad van december 2019.
Op bladzijde 2479 van dit Medelingenblad treft u het laatste deel van een beschrijving van het onderzoek naar Achterom 67 in Delft, het huis waar zijn grootvader vanaf 1934 woonde, een van de door hem onderzochte panden voor het project ‘Achter de gevels van Delft’. Over dat onderzoek had hij nl. op 9 mei 2019 bij ons, op enthousiaste wijze een interessante voordracht verzorgd. Piet was een aimabele man.