Zo’n 2000 jaar geleden schreef een individuele schrijver minstens acht van de Dode-Zeerol-manuscripten, waarmee hij de meest productieve schrijver is die ooit is geïdentificeerd, heeft een groep geleerden ontdekt. De Dode-Zeerollen zijn een corpus van zo’n 25.000 fragmenten die in de jaren veertig en vijftig in grotten aan de oevers van de Dode Zee zijn opgegraven. De artefacten omvatten enkele van de oudste manuscripten van de Bijbel en andere religieuze teksten die niet werden geaccepteerd in de canon en niet-religieuze geschriften.
In de afgelopen jaren heeft een op kunstmatige intelligentie gebaseerd paleografisch project, uitgevoerd door wetenschappers van de Rijksuniversiteit Groningen in Nederland en ondersteund door de European Research Council, zich gericht op het beter begrijpen van de identiteit van de schriftgeleerden die de rollen hebben gekopieerd.
Het belangrijkste doel van het onderzoek is om met gebruikmaking van kunstmatige intelligentie, een extractie-algoritme en statistische analyses om 51 manuscripten te testen die een bepaalde handschriftstijl delen.
De onderzoekers zijn niet in staat geweest om alle manuscripten die Yardeni bij elkaar heeft gegroepeerd te testen, omdat sommige van hen niet genoeg materiaal presenteerden om de technologie te laten onderzoeken.
De resultaten van de 51 geteste artefacten waren zeer significant: het systeem erkende dat acht van de beschouwde manuscripten door dezelfde persoon waren geschreven, waardoor hij de meest productieve schrijver ooit was, naast het bewijs dat hij in twee talen kon werken.
“Een van de aspecten van onze bevindingen is dat deze manuscripten erg divers zijn”. We vonden zeven Hebreeuwse manuscripten en één Aramees manuscript, zogenaamde sektarische manuscripten die verband houden met de gemeenschap in Qumran en niet-sektarische manuscripten, evenals enkele para-bijbelse teksten, waaronder de tekst die bekend staat als het testament van Naftali en sommige schrijvers over Rachel en Joseph. “
Onder de rollen die door deze individuele auteur zijn geschreven, bevindt zich ook de iconische Miqsat Ma’ase ha-Torah (MMT) -rol, door geleerden beschouwd als een fundamenteel document van de joodse sekte waarvan veel geleerden dachten dat deze in Qumran leefde.
Het feit dat dezelfde persoon teksten van verschillende aard heeft geschreven, zou een nieuw licht kunnen werpen op de identiteit van deze gemeenschap en hun relatie met de rest van het Joodse volk.
Groningse geleerden van “The Hands that Wrote the Bible” trainden hun algoritme om elementen zoals achtergrond en voorgrond te herkennen en de beweging van het schrift en de kalligrafie te meten .
Het systeem stelde hen daarom in staat vast te stellen of manuscripten die er erg op elkaar leken daadwerkelijk door dezelfde persoon of gewoon in dezelfde stijl waren geschreven.
“Het feit dat velen op een vergelijkbare manier schreven, kan ons mogelijk iets vertellen over de training die ze hebben gekregen,”
Afgezien van de acht manuscripten waarvan is vastgesteld dat ze door dezelfde schrijver zijn gekopieerd, is de rest geschreven door verschillende mensen, met één mogelijke uitzondering: twee fragmenten die door slechts één persoon kunnen zijn geschreven. Ze zijn ook erg divers en bevatten ook enkele bijbelse manuscripten.
Het onderzoek van Hayes is aan de gang. men bestudeert onder meer de spellingskenmerken van de teksten.
Uit de Jerusalem post