Demografische schattingen voorspellen een vermindering van geboortecijfer van rond de tien procent in Nederland door de corona. Nederland is niet het enige land waar de corona de geboorte cijfer doet dalen. Globaal gezien zijn de Europese geboortecijfers nog lager, vooral onze Oosterburen doen het slecht. Met een geboortecijfer van 1,2 kinderen per moeder bungelt Duitsland onderaan de voortplantingsstatistieken in Europa. Ook elders in Europa, de VS en China (-15% in 2020) kreeg het geboortecijfer een flinke knauw. In Frankrijk daalde het aantal baby’s in december met 7 procent, in januari met 13 procent. Spanje en Italië telden in die maanden een vijfde minder baby’s.
Nooit eerder werden er wereldwijd ook zoveel tweelingen geboren als nu. Elk jaar worden op de hele wereld zo’n 1,6 miljoen tweelingen geboren. Eén op de 42 geboren kinderen maakt deel uit van een tweeling. Dat is een stijging van een derde, vergeleken met de jaren tachtig. Ik ken dit verschijnsel van Afrika, dat op stress, armoede e.d. kan wijzen maar ook kan duiden op het ouder worden van vrouwen die kinderen krijgen.
Een verdere daling in Nederland is geen onmogelijkheid. In een nasleep een diepe economische neergang. Werkloosheid, verarming, schulden en zorgen komen op ons af. Vrijwel zeker zal dat jonge mensen extra belemmeren in hun toekomstplannen. Baby’s zullen nog schaarser worden. Dat leidt niet alleen tot frustraties bij de jonge generatie zelf. Vrouwen met een kinderwens zullen zich afvragen: wanneer wel? 2021 is tot nu toe geen uitbundig babyjaar. En daarna vermoedelijk ook niet. Want de economische klap duurt langer dan enkele maanden. De klim uit het dal duurt langer dan de duik naar beneden. Uitstel van de kinderwens ligt voor de hand en de vraag kan gesteld worden of bij veel vrouwen deze kinderwens niet onvervuld zal blijven.