In de periode van 21 maart t/m 21 juni 1951 zetten ruim 12.500 KNIL-militairen en hun gezinnen voet aan wal in Nederland. Elf tot passagiersschepen omgebouwde vrachtboten zijn hiervoor ingezet. Na aankomst in de havens van Amsterdam en Rotterdam worden de Ambonezen (zoals de huidige Molukkers toen werden genoemd) met bussen vervoerd naar Amersfoort voor een medische keuring. Vervolgens worden zij gehuisvest in één van de voor hen gereserveerde woonoorden in Nederland. Het zou een tijdelijk verblijf zijn voor zo’n zes maanden. De huisvesting van de groep Molukkers is in eerste instantie een groot probleem. Juist in deze tijd bevindt Nederland zich in de wederopbouw periode na de Tweede Wereldoorlog. De gemeentelijke overheden en provincies worden gevraagd om opgeheven of nog in gebruik zijnde rijkskampen of andere panden beschikbaar te stellen voor huisvesting van de Molukkers.
In het voormalige barakkenkamp van de Dienst Uitvoering Werken (DUW) in Wierden vinden ongeveer twintig gezinnen afkomstig van de schepen Asturias en Goya een onderkomen. Groot was de deceptie toen ze de barakken zagen. Het beeld roept de vergelijking op met het leven binnen een ‘tangsi’-cultuur gedurende de KNIL-periode en strookt niet met hun verwachtingen die ze hebben over het leven in Nederland. Hun toekomstige woonplaats ligt veelal ook nog geheel geïsoleerd van de buitenwereld. De Nederlandse overheid heeft bewust deze keuze gemaakt omdat ze streeft naar een minimale integratie van de Molukkers in de Nederlandse samenleving . Dit betekent dat zij vaak aan de rand van dorpen en middelgrote steden komen te wonen. Wanneer de Molukkers gehuisvest worden tussen de Nederlanders is de vrees groot dat een mogelijke terugkeer bemoeilijkt wordt. De Molukse gemeenschap heeft hier geen bezwaar tegen omdat juist deze geïsoleerde positie de onderlinge band en saamhorigheid alleen maar versterkt.
Het verhalenboek is geïnspireerd op het monument, dat vanaf half mei 2021 te bewonderen is aan de Oude Zwolseweg op de plek waar de ingang was van het Molukse woonoord. In de Tweede Wereldoorlog waren de barakken in gebruik als kamp van de NAD en na de oorlog konden o.a. geallieerde Canadese soldaten hier ontspannen, voordat zij na de oorlog terug konden gaan naar de eigen familie ver weg. Tot slot is naast het monument een grafheuvel te zien uit de tijd heel lang geleden, toen hier op deze plek al mensen kwamen wonen.
Een schrijverscollectief, bestaande uit 8 lokale schrijvers, hebben verhalen geschreven geplaatst in de tijd van de hierboven genoemde periodes. De verhalen zijn fictief, maar de omgeving en feiten zijn echt. Hierdoor is het boek inzetbaar in heel Nederland. Want niet alleen in Wierden, maar ook elders zijn Molukse woonoorden, NAD-kampen en grafheuvels. Het zijn onderdelen van onze Nederlandse geschiedenis. Het is een prettig boek om te lezen, de geschiedenis dichtbij.
Graag brengt Stichting Monument Vossenbosch het boek onder uw aandacht.
Een boek dat prettig leest en de beleving van de geschiedenis van deze plek door het verhaal brengt bij de lezer, van 10 tot 80 jaar.
Vanaf 15 mei 2021 is het boek te koop. De kosten zijn € 12,50 exclusief verzendkosten.
Het boek is te koop bij Stichting Monument Vossenbosch, Stichting Historische Kring Wederden te Wierden en de Wierdense boekhandel Reterink. U kunt dit boek digitaal bestellen via: boekvossenbosch@gmail.com
Nadere informatie over de Historische Kring vindt u hier