Een prachtige militaire bron voor genealogen en andere geïnteresseerden wordt later dit jaar openbaar gemaakt. De collectie van de heer H.J. Wolters, een belangrijk naslagwerk voor het zoeken naar militaire huwelijken in Staatse dienst van 1648 tot 1811, wordt in gedeelten via een database beschikbaar gesteld.
Hendrik Jan Wolters (1926-2010), een voormalig bouwkundige, heeft in zijn vrije tijd tientallen jaren lang nauwgezet aan zijn Magnum Opus gewerkt. Het is een omvangrijke collectie van boekwerken geworden, die de huwelijken omvat van (ook buitenlandse) militairen in Staatse dienst in tal van garnizoensplaatsen in de periode 1648 tot 1811.
De collectie bestaat uit alle in de trouwboeken gevonden huwelijken van militairen tussen 1648 en 1811, met uitzondering van Amsterdam. De Amsterdamse stadsregering stond na de mislukte aanslag van de zomer van 1650 door stadhouder Willem II geen Staatse leger-onderdelen meer toe binnen haar poorten. Uitzonderingen zijn ook de jaren 1672-73 en de periode na de mislukte patriottenrevolutie van 1787-1795. Hieruit ontbreken nog veel garnizoenen uit onder andere Holland en Overijssel.
Voorheen was het zoeken naar een militaire voorouder moeilijk en tijdrovend. In de tweede helft van dit jaar kun je aan de hand van de database, die toegankelijk gemaakt is op naam van bruid, bruidegom, plaats en datum, snel en eenvoudig de juiste gegevens achterhalen. Behalve voor genealogen en militair historici is het ook een handige en onmisbare bron voor diegenen die zich willen verdiepen in biografische gegevens van Nederlandse militairen en hun mobiliteit.
De omvangrijke collectie Wolters in de vorm van klappers is sinds jaar en dag beschikbaar voor bezoekers aan de studiezaal van het Nationaal Archief. Een groot aantal klappers bevat veel doorslagen, die niet kunnen worden gescand. Een digitaliseringsproject zat er dus niet in. Voor het ontsluiten van de gegevens moest er een ander soort project in het leven worden geroepen, dat bewerkelijker was dan een regulier scanproject. Vrijwilligers hebben de relevante gegevens uit de boeken van Wolters regel voor regel in een database ingevoerd. De vele naamverbasteringen en naamvariaties werden daarin meegenomen, wat het werk er niet gemakkelijker op maakte. Vijf jaar later is circa 60% van de collectie beschikbaar. Hierdoor wordt dankzij de inzet van de vrijwilligers een schat aan gegevens ontsloten, die het onderzoek naar deze weerbarstige bron een stuk eenvoudiger maakt.