Voor degenen die nieuw zijn bij het testen van DNA, is het vaak een worsteling om te beseffen dat niet iedere bloedverwant DNA met u zal delen. De voor de hand liggende DNA-ge-elimineerden zijn in de mannelijke lijn het Y-chromosoom en in de vrouwelijke lijn het mitochondriale DNA. Als men niet op de betreffende stamlijn ligt, deelt men dat specifieke DNA niet met een voorouder. Maar hoe zit het met autosomaal DNA?
Ter herinnering: autosomaal DNA zit in de 22 chromosomen die niet betrokken zijn bij het bepalen van iemands geslacht. Autosomaal DNA wordt elke generatie die het wordt doorgegeven ongeveer gehalveerd. Daarom zijn de overige twee neven en nichten verder van elkaar verwijderd, hoe minder (of zelfs geen) DNA ze zullen delen. Het is gebruikelijk om neven en nichten te kennen via genealogisch archiefwerk ook als men geen autosomaal DNA met elkaar deelt. Dat betekent echter niet dat u geen familie bent. Het betekent gewoon dat men buiten het DNA-kansenspel valt om DNA met elkaar te delen.
Het is echter mogelijk dat jullie allebei verschillende segmenten hebben geërfd en dat men een andere neef heeft met wie jullie beide matchen. Dit is de reden waarom men zegt dat men diep en breed moet testen. “Diep” verwijst naar het eerst testen van de oudste leden van een gezin. “Breed” verwijst naar het testen van zoveel mogelijk mensen van dezelfde generatie. Door dat net wijd uit te werpen, kun men DNA-matches vinden die men misschien niet heeft, maar iemand anders wel. Dit kan o.a. met de triangulatie techniek. Uiteindelijk is men dan toch met elkaar (of je voorouders) verwant en kan ieder een plaatsje in de stamboom worden toegewezen!.